Dag 10, Island of Adventure

Vanmorgen tegen een uur of 10 op pad richting Island of Adventure. Dennis wilde vandaag eindelijk wel eens in een échte rollercoaster. Björn en Sven, die al heel wat achtbanen mee hebben gemaakt – maar nog nooit over de kop, waren ook toe aan hun eerste looping!

  

 

 

 

 

 

Eerst nog even een paar ‘bizarre’ foto’s gemaakt – altijd leuk om het vakantie-fotoboek mee op te sieren. Eerst kwamen we langs de hulk, een groot groen rollercoaster-monster. De wachttijd was al anderhalf uur. Niet dus. Door naar ‘spiderman’, maar hier hetzelfde verhaal.

Dan eerst maar naar Toon Lagoon, om te kijken hoe het met de Popey en Bluto ride was gesteld. Hier slechts 20 minuten wachten. Waarschijnlijk hadden de meesten nog geen zin om ‘soaked’ te worden…… nou, wij wel! En ik kan je verzekeren dat dát gelukt is!! Als verzopen katjes kwamen we er uit. Dennis kon zn sokken uitwringen en er was werkelijk geen droge draad meer aan ons lijf! Zalig met dit weer! De Ripsaw Falls zag er ook weer zalig uit, maar niet om er meer dan een uur voor in de rij te gaan staan. Maar weer door, dus. Het volgende ‘eiland’ dat we tegen kwamen was Jurassic Park. De film is natuurlijk fantastisch, dus we stelden ons best iets voor bij de Jurassic Park River Adventure. Er is in ieder geval een behoorlijk gebouw neergezet om deze attractie te kunnen beleven! De wachttijd was 45 minuten.  Het was een erg leuke attractie. Naast mij kwam een amerikaans meisje (de single-ride line was trouwens maar 5 minuten!) die de hele weg met haar handen voor haar ogen heeft gezeten en heeft gegild dat het een lieve lust was. Toen ze er uit kwam, zei ze tegen haar vriendinnen die zaten te wachten: “that was SO GOOD!” Sven kwam niet meer bij van het lachen…. Natuurlijk weer even de foto gefotografeerd. Nadat we nog even door Jurassic Park hebben gelopen, werd het tijd voor het volgende eiland: The Lost Continent. Het meest indrukwekkende in dit gedeelte is toch wel Dueling Dragons. Twee gigantische rollercoasters (een blauwe en een rode) die elkaar onderweg tegen komen… Tja, en áls de wachttijd dan maar 25 minuten aangeeft, is DIT toch wel de ideale ‘looping’test voor de jongens….. “Als je déze nl hebt overleefd, kun je alles aan”, was ons motto! Nou, daar gingen we…eerst even de spullen in een locker en dan door de donkere grotten met skeletten óp naar de dragon. We kozen voor ‘fire’, de rode dus. Met zn viertjes naast elkaar en met de voeten vrij (nee, vind IK niet prettig, maar doe het toch……. en mn slippers dus maar veilig aan mn armen gehangen). De eerste looping werd al snel ingezet en gelukkig alleen maar grote grijnzen op de gezichten naast me. Deze werd gevolgd door nog heel wat meer looping en kurketrekker-geweld ( of hoe die bochten ook maar mogen heten….. je weet van voren toch niet meer dat je van achteren nog leeft, dus voor mij is t allemaal eender) Maar ik moet toegeven: hij was geweldig!! Er zijn vandaag weer twee rollercoaster-freaks bijgekomen op deze aarde! (hmmmmm…….. dat betekent vast het einde van het langslopen aan wachtrijen…) Ik had toevallig vanmorgen nog in de ‘capitool-gids’ gelezen dat er een mogelijkheid is bij deze attractie om de ándere draak óók te doen zonder weer lang in de rij te hoeven staan… Het is dat je het weet, want ik heb nergens een bordje of zo kunnen vinden die dat aangaf. Maar het is dus idd écht zo: als je richting de uitgang loopt, kun je door een wachthokje ( ‘baby’-verzorgingsruimte van origine) naar de andere kant. Ik had mn portie wel weer gehad, maar Björn en Dennis hebben ook de andere draak nog gedaan.(Sven was met mij meegegaan: hij wilde eigenlijk nog wel een keer, maar was bang dat het een ‘single-ride’ was en dat ie dus niet naast de anderen zou komen te zitten. Dat wilde hij niet.

Na het temmen van de draken was het tijd om wat te gaan eten. Ik kan de ‘gyros-plate’ bij de ‘Fire Eaters Gril’ aanbevelen! Hierna het rondje over het park nog afgemaakt, maar de wachttijden bleven lang. Toen zélfs de jongens aangaven dat ze het wel gehad hadden met dat rondgesjouw in de hitte, hebben we het verder voor gezien gehouden. Het was echter pas 15.00 uur. We kónden natuurlijk nog even naar Universal Studios gaan (want de gemiste blues brothers zaten ons natuurlijk toch niet lekker). Zo gezegd, zo gedaan. En aangezien we daar de weg natuurlijk al wisten, konden we er zo naar toe lopen en hebben de show van 15.45 gezien. Best aardig met al die dansende mensen op straat, maar het optreden zelf was véél te kort ( kwartiertje in totaal) om het predikaat ‘leuk’ van me te krijgen. 

Om 16.00 uur besloten we dus maar om de rest van de dag maar aan t zwembadje bij onze condo door te brengen. Op de weg naar de uitgang kwamen we ‘the simpsons’ nog tegen. Dus Björn daar nog maar even mee op de foto..

In het zwembad kwamen we nog aan de praat met een andere nederlandse familie. Zij komen al 8 jaar in deze omgeving op vakantie.

Na het zwemmen gingen Dennis en Björn nog even ‘sporten’ in onze gym. Nadat

 

Björn en Sven ook nog even ‘gepoold’ hadden gingen we eten. We wilden iets ‘kleins’ eten, omdat we vanmiddag al hadden gegeten. En dan in ieder geval iets zonder patat!

Onze keus viel op ‘waffle house’, nog geen 5 minuten van ons huis. De jongens namen allebei twee wafels, terwijl Dennis en ik ons ‘de special’ aan lieten praten. Nou, special wás ie…… maar het had niets meer te maken met ons bedachte ‘kleine hapje’ Drie karbonaadjes en rösti op t bord, met kaas, champignons en ui. Ik moet zeggen: erg lekker!(en ja, natuurlijk kwam t heus wel op!) Sven at mijn laatste rösti en ik nam wat van zijn wafel als dessert. Voor iets meer dan 40 dollar zaten we weer própvol! De jongens keken erg raar op toen ze hun glas voor de helft leeg hadden en er werd gevraagd wat er in zat. Nog voordat ze ‘diet coke’ konden zeggen was t glas al weer weg en opnieuw gevuld! Helemaal goed dus!!  Bij thuiskomst gingen de mannen nog even biljarten, terwijl ik alvast de foto’s ging bewerken voor dit verslag. Om een uur of 11 ging t licht weer uit….